Of je nu Minister-President bent, boekhouder of een timmerman, ik gun iedereen de kracht om te kunnen falen. Kunnen? Juist! Want falen is een onderdeel van succes en niet het tegenovergestelde. Het ‘kunnen’ zit in de wijze hoe je naar falen kijkt en welke emoties je erbij ervaart. Niets gaat de eerste keer direct optimaal. Wanneer je dit ‘falen’ gaat zien als weer een stukje verbetering, dan zet je een succesverhaal in en ben je nimmer een slachtoffer.
In in bijna alle gevallen is angst een slechte raadgever. Dat geldt niet op die momenten dat je echt in levensgevaar bent, dan helpt angst om je lichaam in overlevingstoestand te krijgen. Je hartslag gaat dan omhoog en de bloed toevoer naar je benen verhoogd zodat we beter in staat zijn om te vluchten. In de meeste andere gevallen is angst een resultaat van het brein dat jou wil weerhouden van het creëren van nieuwe patronen. In de oude patronen werkt het brein in een optimaal energie verbruik. In dit nieuwe patroon is dit verbruik in het begin aanzienlijk hoger dan het gewend is. Dat wil het brein koste wat kost voorkomen. Deze weerstand, die intern ontstaat, wil het rationele brein dus overhalen middels emotie die jou een andere kant op doet bewegen. De angst om te falen komt overigens heel vaak voor. Het is mogelijk wel een van de belangrijkste reden waarom de meeste doelen niet bereikt worden.
In de performance coaching en onze iMPACT courses zien we veel mensen met faalangst binnenkomen. Deze angst zet veel in werking. Denk hierbij aan stress, onzekerheid of zelfs een gevoel van minderwaardig zijn. Er zijn ook fysieke signalen, zoals hartkloppingen, hevig transpireren, hoofdpijn, buikpijn en vaak moeten plassen. Deze angst houdt mensen vaak volledig in hun greep. In bijna alle gevallen zien we dat deze mensen uitstelgedrag vertonen om nieuwe dingen aan te pakken. De angst is zo groot dat zij allerlei redenen vinden waarom iets niet gaat lukken. Dit is typisch voor een persoon met een ‘red team mindset’.
Je mindset is datgene dat je aanstuurt. De meeste mensen denken dat dit bewust gaat maar in 85% van de tijd word je onbewust aangestuurd. Wanneer het red team systeem dan aanstaat gaat het brein op zoek naar redenen waarom iets niet kan of waarom je het niet zou moeten doen. De realiteit is dat je die redenen gaat vinden. Je geeft jezelf hiermee een vorm van een excuus waarom je überhaupt niet start. Je brein geeft je niet de ruimte om een ander perspectief te bekijken. Indien je dit perspectief aangereikt krijgt zijn red teamers zeer volhardend om niet van hun mening af te wijken.
“We maken allemaal fouten”
Fouten maken we gelukkig allemaal. Ergens tussen iedere 180 en 19000 handelingen zit wel een foutieve handeling verstopt. Fouten maken is gewoon menselijk gedrag en het zijn die fouten die altijd leiden tot de optie om iets beter te maken vanaf dat moment. Wanneer je in staat bent om fouten te herkennen, adresseren en het proces te verbeteren zal je in staat zijn om te blijven groeien. We hebben echter wel een uitdaging voor onszelf gecreëerd in onze huidige maatschappij. We leven namelijk in een afrekencultuur. Wanneer jij iets fout doet dan is er iemand die jou daarvoor zal straffen met als gevolg dat je jouw positie gaat verliezen met alle gevolgen van dien. Als mens laten wij ons motiveren om een beloning te ontvangen of om straffen te voorkomen. Dit laatste zet juist in gang dat je fouten maken wilt voorkomen. Indien dit betekent dat je dan niet eens bereid bent om de starten zal je nimmer een doel gaan bereiken. De mening en opvatting over jou worden leidend en de massa zal jou terugtrekken om te voorkomen dat je met het hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Deze massa duld geen afwijkers en zal er alles aan doen om die weerstand zo hoog mogelijk te maken. Alleen maar om jou af te laten haken in je ambities. Kortom we weten nu dat we interne weerstand ontvangen omdat het brein energie wil besparen en dat de omgeving waar wij ons in begeven geen afwijkingen van de norm accepteert.
De edele kunst van NOT GIVING A FUCK
Het prachtig boek ‘De edele kunst van NOT GIVING A FUCK’, geschreven door Mark Manson, leert je om te gaan met tekortkomingen en tegenslagen. Hoe? Heel simpel door je er geen reet van aan te trekken wat een ander daarvan vindt. Ik weet nog goed dat ik in het begin van mijn ondernemers carrière meer in de media verscheen. ik maakte mij druk maakte over presentatie, inhoud, meningen…. Altijd spanning bij de talkshows. Ik moest mijzelf dan echt primen om tot een goed resultaat te komen. Eigenlijk ging dat prima, maar ik dacht dat moet anders kunnen. Die oplossing vond ik in het principe: wat als ik nu een middelvinger opsteek naar de haters? Ik ben een mens, ik maak fouten en versprekingen. Ik weet soms antwoorden niet en kies misschien wel eens een verkeerd woord. Ok, ik steek niet letterlijk een middelvinger op, maar in mijn hoofd dwaalt deze nu elke dag rond. Heerlijk leven zo. Nooit spanning om te falen. Ondanks dat ik zelf hele hoge eisen stel aan performance is angst geen onderdeel meer van mijn besluitvorming. Dit maakt dat ik met meer focus mij kan richten op de elementen die er wel toe doen. Er zullen altijd haters zijn namelijk. Dat is de massa die liever niet wil dat jij afwijkt. Het interesseert mij gelukkig al heel lang niet meer wat andere vinden van hetgeen ik aan het doen ben. Ik spreek een groep aan en stoot een groep af en dat is prima. Ik raak hier niet meer onzeker van en dat levert een extreme verhoging van alle prestaties op.
“Er zullen altijd haters zijn die je onderuit proberen te halen”
Vergeet niet dat wanneer je dan echt losgebroken bent van de massa, de haters van vroeger op een verjaardag met trots vertellen dat zij jou goed kennen. Dan ben je opeens iemand waar tegenop gekeken wordt. Het mooie van de ‘not giving a fuck’ instelling is dat die mening er ook niet toe doet. Onafhankelijk van anderen, doe jij wat jij denkt te moeten doen. In alle vrijheid en met eigen controle over je capaciteiten. Laat je dus nooit meer leiden door een ander. Wie dat ook is! Iemand die het beste met je voor heeft legt jou geen beperkende overtuigingen. Diegene stuwt je te doen wat jij moet doen.
Wat ik je wil meegeven is dat wanneer je je druk maakt over wat anderen vinden, dit zoveel ellende in werking zet dat je uiteindelijk vaak veel minder capaciteit benut dan je daadwerkelijk aan kan. Je blijft zo in de buurt van de massa, terwijl jij je kan onderscheiden. Wanneer je vastzit in dit gevoel, vergelijk dat als vastzitten in drijfzand. Dan heb je hulp nodig om daar uit te komen. Je wilt een ander perspectief horen van een mens dat je stuwt en motiveert. Dit maakt een wereld van verschil in je leven.
