Ik presteer het beste onder de hoogste druk! Mooi! Fijn om te weten. Hoe presteer je zonder druk dan? Tja, belabberd eigenlijk. Dit terwijl juist het hoogste rendement bereikt wordt wanneer je weet te presteren zonder enige vorm van druk. Om in het hoofd van een atleet te komen dien je niet als een olifant door een porseleinkast heen te stampen, maar zal je langzaam echter kordaat overtuigingen moeten challengen en nieuwe overtuigingen moeten gaan stapelen. Dat kan alleen in het geval dat er 100% vertrouwen in elkaar is ontstaan. Daarom is werken in de topsport zo mooi!
Wanneer mensen presteren op de top van hun menselijke capaciteit – fysiologisch gezien – dan is structuur, consistentie en regelmaat cruciaal voor het pieken op de juiste momenten. Is het lichaam te vermoeid, dan is op topniveau het gat met de concurrentie direct te groot. Is het lichaam wedstrijd fit op het moment dat er geen wedstrijd is dan verbruik je zeer kostbare energie. Nu wil je eigenlijk weten wanneer en hoe je het lichaam kan afstellen op die topprestatie, juist op het moment dat het er toe doet. Wanneer je fysiologisch grenzen bereikt ligt het voor de hand om op andere vlakken verder te ontwikkelen om je resultaten positief te blijven beïnvloeden. Waar dan echt significatie groei te realiseren valt, is wanneer een mentaal trainingsprogramma toegevoegd gaat worden aan het fysiologisch programma. Dit kan alleen wanneer mensen vertrouwen hebben in deze overtuiging.
Nu is de redenatie vaak dat een topsporter mentaal sterk is omdat het een topsporter is. Niets is minder waar. Deze mensen leven een dermate intens leven dat iedere afwijking hierin gevoelsmatig negatieve gevolgen kan hebben. Immers wat hen tot dit punt heeft gebracht is deze setup. Zij blijven daarom vasthouden aan meer of minder van hetzelfde blijven doen en dat levert dus meer of minder dezelfde resultaten op. Om op nieuwe punten te komen zal je nieuwe dingen moeten doen. De onzekerheden die dit met zich meebrengt voelt voor iedere sporter als discomfort. De resultaten kunnen zelfs enigszins kortstondig achteruit gaan. Dan is vertrouwen in het programma en de mensen die dit uitvoeren van kritiek belang om stappen voorwaarts te blijven zetten.
“De sportwereld in shock. Met alle voorzieningen die wij hebben, hoe kan iemand die daar geen toegang tot heeft opeens en uit het niets wereldkampioen worden?
Ander proces, ander resultaat. Simpel!”
Wij voegen mindset, motivatie en target commitment toe aan het programma van de sporters. Het kost enige weken om het echte vertrouwen te laten ontstaan alvorens we starten met het programma. Alles begint met het duidelijk formuleren van een doel. Zonder doel, geen resultaat. Dit is vaak al een lastig traject. Sporters hebben vaak het gevoel dat het doel is om het maximale te doen om te winnen. Ik wil graag weten wat zij dan willen winnen. Daarmee gaan we namelijk bepalen met welke intensiteit wij de periode in gaan. Het is immers een groot verschil of iemand kampioen wil worden van de eerste divisie of van de Champions League. Eenmaal dat helder, kan je de focus gaan leggen op het pad dat daartoe gaat leiden. Daarmee gaat het proces een belangrijke rol krijgen. In plaats van uitsluitend naar het doel te kijken, werk je een proces af dat uiteindelijk gaat leiden tot dat doel. Dat is een hele andere benadering die zelfs op celniveau in het lijf te meten valt. Iedere stap die je dan zet is er één in een positieve richting van het doel en draagt bij. Hierdoor wordt het in een groter geheel geëvalueerd en zie je altijd de groei terug, ook wanneer sommige resultaten dan tegenvallen. Door die focusshift te creëren verlies je geen enkele vorm van doelgerichtheid maar belicht je de punten die gaan leiden tot ieder gewenst resultaat. Het is namelijk het brein dat iedere cel in het lijf voorziet van zenuwpulsen. Het deel van het brein dat de afzender is van die specifiek puls bepaald of je dat dichter of verder weg gaat brengen van het beoogde doel. De technische staf die dit leren gaan sporters op een hele andere wijze vormen en maken van hen niet alleen topatleten maar zeer effectief functionerende mensen. Er is namelijk ook een leven na de sport en Skilled4life raken is een zeer welkome vaardigheid die alles overstijgt.
Tevens is een onderdeel van het EFOLF athlete enhancing program het onderwerp human error management. Wat als we laten zien dat de sporter in alle gevallen zelf de schuldige is van alle fouten die ontstaan? Nu denk je dat het niet veel positiefs gaat bijdragen in de gemoedsrust van het individu. Het tegendeel is wederom waar. Je leeft vanuit de visie dat alle fouten die je maakt onderdeel zijn van het grote geheel. Het gaat je dus een nieuw vertrekpunt bieden waar je geleerd hebt van de fout en jezelf programmeert deze niet nogmaals te maken. Zo ben in de meeste gevallen volledig in controle. Door tegelijkertijd de 7 human performance skills als template over de fout neer te leggen, weet je in 100% van de gevallen waar het aan gelegen heeft en welke skill onderhoud verdient om te verbeteren. Zo blijf je in alle gevallen ownership vertonen. Dat maakt dat veerkracht exponentieel hiermee meegroeit.
Door dit in een programma te gieten (wat de fysiologische zijde niet negatief beïnvloed) krijgt de topsporter steeds meer grip over de eigen prestatie. Afstemming met de technische staf is hierdoor geen strijd. Ieder heeft zijn eigen gebied om de atleet te ontwikkelen en dit maakt dat de programma’s in het totaal de atleet gaat versterken. Het mooie is dat deze vorm van mentale training zich in bijna alle gevallen beperkt tot praatsessies, die slechts gaan leiden tot het gebruik van de juiste woorden. Om dit echt te borgen in het brein is iets meer nodig dan dat. Je zal je mindset moeten challengen, door het jezelf heel lastig te maken in door ons gecreëerde omstandigheden. Elke minuut van doen staat gelijk aan 1000 minuten praten en niets doen. Dat maakt het anders dan anders zodat er ook echt andere resultaten ontstaan. Alleen zo bereiken wij het inzicht bij mensen dat zij overtuigingen hebben die niet altijd juist zijn en omdat iedereen in het competitieveld het zo doet wil niet zeggen dat zij allemaal gelijk hebben.
We staan voor een periode van 12 maanden, 365 dagen en 5840 effectieve werkuren tot aan de Olympische spelen. Dan gaat voor de wereld duidelijk worden welke effecten deze sporters gaan bereiken. Dat is het moment waarop zij beoordeeld worden. Wij focussen ons op iedere dag die naar dat mooie moment gaat leiden. Daar is de kans om de wereld eindelijk te laten zien wat je kan en hoe sterk je bent. Dat ius het moment van volledige ontlading van je kracht. Het competitieve voordeel, wat je hebt door dit mentale vormingsproces van direct weg wanneer meerdere ploegen dit gaan toepassen. Dan komt de concurrentie dichterbij en dat gaat het hele veld weer dwingen om verder te verbeteren. Zo blijf je bezig met verbeteren en komt daar nooit een eind aan!
Trouwens wat voor topsporters geld is van overeenkomstige toepassing voor de ambitieuze professional. Het gaat erom dat je in ontwikkeling kijkt naar de mens achter de professional. Zo gaat deze in staat zijn de technische kwaliteiten veel beter in te zetten.
